Franklin Pierce, czternasty prezydent USA, urodził się 23 listopada 1804 r. w Hillsboro w stanie NH. Został wybrany do parlamentu New Hampshire, a później zasiadał w amerykańskiej Izbie Reprezentantów i Senacie. W 1847 krótko służył jako generał brygady w wojnie amerykańsko-meksykańskiej. W dużej mierze nieznany opinii publicznej, Pierce został nominowany na prezydenta w 1852 roku przez Partię Demokratyczną jako kandydat kompromisowy. Częściowo z powodu jego silnego poparcia dla kompromisu z 1850 r., który miał na celu złagodzenie kwestii niewolnictwa i zachowanie Unii, Pierce został wybrany na prezydenta i służył w latach 1853-1857.
Podczas gdy był prezydentem, Stany Zjednoczone negocjowały zakup Gadsdena z Meksykiem, co dało USA ziemię w dzisiejszej południowej Arizonie i Nowym Meksyku pod południową kolej transkontynentalną. Kongres uchwalił także ustawę Kansas-Nebraska, która uchyliła kompromis z Missouri, otwierając w ten sposób ponownie możliwość niewolnictwa na Zachodzie zgodnie z zasadą „suwerenności ludu”. Było to przekonanie, że ludzie, którzy osiedlili się na danym terytorium, mogli decydować, czy zezwolić na niewolnictwo, czy go zabronić.
Odmówiono mu ponownej nominacji przez swoją partię na prezydenta w 1856 roku, pod koniec kadencji wycofał się z polityki. Zmarł 8 października 1869 w Concord, NH