USA 1 Dolar 201117 Prezydent Andrew Johnson (1865-1869)

Urodzony w Raleigh w Północnej Karolinie w 1808 roku Andrew Johnson dorastał w biedzie. Jako chłopiec był uczniem krawca, a później otworzył sklep krawiecki w Greeneville w stanie Tennessee, poślubił Elizę McCardle i brał udział w debatach w miejscowej akademii. Wchodząc do polityki, stał się biegłym mówcą, broniąc zwykłego człowieka i oczerniając arystokrację plantacyjną. Jako członek amerykańskiej Izby Reprezentantów i Senatu w latach czterdziestych i pięćdziesiątych XIX wieku opowiadał się za ustawą o gospodarstwie rolnym, aby zapewnić bezpłatne gospodarstwo dla biednych ludzi. W 1864 roku Partia Republikańska nominowała na wiceprezydenta Johnsona, demokratę.

Po śmierci prezydenta Abrahama Lincolna prezydent Johnson przystąpił z umiarkowanym podejściem do odbudowy południowych stanów. Radykalni republikanie w Kongresie mieli jednak własne plany i ponownie poddali południowe stany pod władzę wojskową. Przyjęli ustawy nakładające ograniczenia na prezydenta. Kiedy Johnson rzekomo naruszył ustawę o kadencji urzędu, odwołując sekretarza wojny Edwina M. Stantona, Izba Reprezentantów przegłosowała przeciwko niemu 11 aktów oskarżenia. Był sądzony przez Senat wiosną 1868 r. i jednym głosem uniewinniony. Gdy był prezydentem, Stany Zjednoczone nabyły terytorium Alaski i Wyspy Midway na Pacyfiku. Po opuszczeniu prezydentury Johnson wrócił do Tennessee, pozostając aktywnym politycznie. W 1874 roku Tennessee zwrócił Johnsona do Senatu, co czyni go jedynym byłym prezydentem, który służył w Senacie. Zmarł kilka miesięcy później, 31 lipca 1875 r.