Emisje monet okolicznościowych Narodowego Banku Polskiego w marcu 2022 roku

Podjął się pracy pomocnika farmaceutycznego w Łańcucie. Tam zdobywał wiedzę z zakresu farmacji i chemii. Zaczął angażować się w ruchy niepodległościowe, a przy okazji zdobył uprawnienia pomocnika aptekarskiego. Został agentem Centralizacji Towarzystwa Demokratycznego Polskiego na rejon Rzeszów. Za swoją działalność był aresztowany, jednak wkrótce został zwolniony z powodu braku dowodów. Był jednak pod obserwacją co nie pozwalało na działania konspiracyjne. Rozpoczął pracę w aptece u Piotra Mikolascha, którego wstawiennictwo pomogło Ignacemu rozpocząć studiowanie farmacji na Uniwersytecie Jagiellońskim

Po uzyskaniu dyplomu powrócił do pracy u Mikolascha gdzie rozpoczęli wspólnie z nim i Janem Zehem badania. Uzyskiwali naftę i starali się znaleźć dla niej zastosowanie. Wkrótce Piotr i Jan zrezygnowali, a Łukasiewicz próbował dalej. Udało mu się skonstruować lampę, która działała dzięki energii z nafty. Tak Ignacy Łukasiewicz został konstruktorem pierwszej na świecie lampy naftowej. Wynalazku, który został bardzo szybko spopularyzowany i wykorzystywany latami na całym świecie. Po swoim wielkim odkryciu Ignacy przeniósł się bliżej terenów gdzie były złoża ropy naftowej. W 1854 roku założył pierwszą na świecie kopalnię ropy naftowej w miejscowości Bóbrka.

Całe swoje późniejsze życie zawodowe Ignacy związał z wydobywaniem ropy naftowej i jej przetwórstwem. Poza naftą uzyskiwał również asfalt, oleje i smary. Nie zaniechał swoich farmaceutycznych zainteresowań i otworzył aptekę. Ożenił się ze swoją siostrzenicą Honoratą Stacherską. Mieli jedyna córkę Mariannę, która zmarła w wieku dziecięcym. Łukasiewicz zmarł w wyniku zapalenia płuc 7 stycznia 1882 roku i został pochowany z Zręcinie.