Przygotowania do wprowadzenia wspólnej waluty w różnych państwach Unii Europejskiej rozpoczęły się już wiele lat przed jej wejściem w życie. Już od 1960 roku był to jeden z ważniejszych tematów poruszanych na spotkaniach wspólnoty i jej wcześniejszych odpowiedników. Dzięki wspólnej strefie łatwiej o współpracę gospodarczą między państwami. Firmy mogą łatwiej działać nie tylko w swojej ojczyźnie. Nawet dla przeciętnego obywatela jest to spore ułatwienie np. przy wyjeździe na wakacje.
Monety i banknoty euro mimo, że wydawane przez różne państwa, są egzekwowane na terenie całej strefy. Euro z Niemiec można np. bez problemu zapłacić we Włoszech. Co ciekawe w unii walutowej euro są również państwa spoza Unii Europejskiej. Na mocy różnych porozumień i umów do strefy dołączyły takie państwa jak Andora, Monako, San Marino i Watykan. Jeszcze ciekawszymi przypadkami są Czarnogóra i Kosowo. Są to państwo i terytorium, które przyjęły tzw. jednostronną euroizację. Polega to a tym, że zrobiły to bez zgody i porozumienia z innymi państwami strefy i pomimo posługiwania się ich pieniędzmi, nie należą do niej.