Emeryk Hutten Czapski urodził się w 1898 roku i był synem szambelana Stanisława Augusta Poniatowskiego. Zawodowo udał się w ślady ojca, a następnie został gubernatorem Petersburga. Z zamiłowania był numizmatykiem, pasjonatem kolekcjonowania oraz historii, a z wykształcenia przyrodnikiem. Za zasługi podczas wojny krymskiej zezwolono mu na używanie przydomka „Hutten” w nazwisku, którego używali jego pruscy przodkowie. W związku ze swoimi zobowiązaniami zawodowymi wiele podróżował. To właśnie z takich wojaży przywoził cenne pamiątki do rodzinnej posiadłości w Stańkowie (obecnie Stańkawa) na Białorusi.
Po latach wraz z rodziną i wszystkimi eksponatami przeniósł się do Krakowa, gdzie mieszkał do końca życia. W swoich zbiorach posiadał nie tylko monety, ale i banknoty, ordery, medale, książki, pisma i wiele innych przedmiotów. Osobiście wykonał wykaz wszystkich egzemplarzy ze swoich zbiorów i nakazał wybudowanie dla nich specjalnego miejsca z dużymi oknami oraz gablotami. Wiodła do niego osobna brama, a nad wejściem widniał napis po łacinie: „Pamiątkom ocalonym z burzy dziejowej”. Emeryk Hutten-Czapski zmarł w 1896 roku, a 12.03.1903 roku rodzina przekazała jego zbiory i zapiski miastu. Taki gest świadczy o wielkiej świadomości na temat wagi tożsamości historycznej i przedmiotów w jej tworzeniu.