Własny pieniądz to cierń w oku różnych okupantów, dlatego i podczas agresji Niemiec na Polskę podczas II wojny światowej waluta została zmieniona. Na terenach Generalnej Guberni obowiązujące banknoty stemplowano, a następnie wymieniano na „okupacyjne”. Po wojnie od 30 października 1950 roku wprowadzono monety o wartości 1, 2, 5, 10, 20, 50 gr i 1 zł zaś banknoty 2, 5, 10, 20, 50, 100 i 500 zł. 10 lat później banknoty 2 i 5 zł zmieniono na monety. Po kolejnych 15 latach to samo stało się z banknotem 10-złotowym. Rok później w 1966 roku do obiegu trafił banknot 1000-złotowy. Tematyka wspomnianych pieniędzy dotyczyła „ludzi pracy”.
Kolejne zmiany nadeszły niedługo później. W 1975 roku zmienił się temat banknotów. Zamiast ludzi pracy na pieniądzach pojawili się uznani Polacy. W 1976 roku wprowadzono banknot 200 zł, rok później 2000 zł, a 20 zł zamieniono na monetę. W stanie wojennym hiperinflacja była tak wysoka, że dodano banknot 5000 złotych w 1982 roku. W latach 80’ i 90’ wartość pieniądza dalej spadała. Pojawiły się tak ogromne nominały jak 10 000 zł w 1987 roku, 20 000 zł w 1989 roku, 50 000 zł w 1989 roku, 100 000 zł w 1990 roku, 200 000 zł w 1989 roku, 500 000 zł w 1990 roku, 1 000 000 zł w 1991 roku i 2 000 000 zł w 1992. Aby gospodarka się nie załamała konieczna była kolejna reforma. Inflacja sięgała 1 395%.